Bankar og sparisjóðir hafa markvisst unnið að því að auka öryggi í rafrænum viðskiptum. Fyrsta skrefið í þá átt var að taka í notkun auðkennislykla.
Í meginatriðum er munurinn á auðkennislykli og rafrænum skilríkjum eftirfarandi:
Er eingöngu notaður við innskráningu í Netbanka
Geymir engar persónuupplýsingar um eiganda sinn
Er lyklakippa
Ekki hægt að nota til rafrænnar undirskriftar
Þarf engan auka tæknibúnað í tölvu notandans
Gefur upp mismunandi númer sem tengist notendanafni og lykilorði notandans
Hægt að nota til innskráningar á vefsvæði og til fullgildrar rafrænnar undirskriftar
Geyma persónuupplýsingar um eiganda til dæmis kennitölu og nafn
Innbyggð í örgjörva á korti
Ef um er að ræða rafræn skilríki á korti þá þarf kortalesara og hugbúnað sem les skilríkin
Fyrir rafræn skilríki í síma þarf rétt SIM-kort
Nota eitt og sama lykilorðið (PIN-númer) fyrir alla auðkenningu og rafræna undirskrift.